Feuerstein therapie
De Feuerstein therapie is een speciale leermethodiek voor iedereen die gericht is op de ontwikkeling van leer- en denkstrategieën. Het bevordert het zelfstandig denken, het initiatief nemen en heft leerblokkades op. Centraal in deze therapie staat de interactie met de mediator die gericht is op de cognitieve functies van het denken en leren. Hiermee analyseren we waar de cliënt tegen problemen aanloopt. Door blokkades te verhelpen en het denkvermogen te prikkelen, leert de cliënt leren.
Wat doen we in de therapie:
- het Instrumenteel Verrijkings Programma (IVP) ontwikkeld door Prof. R. Feuerstein
- visuele en motorische oefeningen gericht op de samenwerking van de verschillende hersengebieden
- trainen van het werkgeheugen met behulp van cognitieve geheugenspellen
- structuur aanbrengen in het denkproces met behulp van de beertjesmethode van Meichenbaum
- (denk)spelletjes voor de cognitieve functies en de (psycho)motoriek
Voor wie:
De therapie is voor iedereen vanaf 5 jaar, ook voor ouderen met geheugenproblemen.
Helpt bij:
- discrepantie performale en verbale IQ (verschil waarbij het performale IQ lager ligt)
- taal- en rekenproblemen (dyslexie, dyscalculie)
- concentratieproblemen (ADD/ADHD)
- geheugenproblemen (begin Alzheimer / dementie)
- problemen bij het verwerken van non-verbale informatie (NLD)
- autisme
- hoogbegaafdheid
- faalangst / weinig zelfvertrouwen
- planningsproblemen
Het Instrumenteel Verrijkings Programma (Prof. R. Feuerstein)
De Feuerstein methode gaat er vanuit dat ieder mens tot verandering in staat is. Dat betekent dat wij uitgaan van de mogelijkheden van de cliënt en niet van zijn of haar onmogelijkheden.
Door middel van het Instrumenteel Verrijkingsprogramma (IVP) ,dat Prof. R. Feuerstein ontwikkeld heeft, wordt er aan de cognitieve functies gewerkt. Hierbij wordt de cliënt toegerust met zelfregulerende vaardigheden om het autonoom en zelfstandig functioneren te vergroten. Het IVP is een inhoudsvrij denktrainingprogramma, dat wil zeggen dat de cliënt (bijna) geen schoolse voorkennis nodig heeft om de oefeningen te kunnen maken. Groot voordeel hiervan is dat de cliënt eerdere faalervaringen, vanwege de ontbrekende link met schoolse voorkennis, niet zullen inbrengen en er direct gewerkt kan worden aan het bevorderen van competentiegevoelens.
Het materiaal uit het IVP is geen doel op zichzelf, maar een middel om de leerling toe te rusten met denkgewoontes. Het I.V.P. legt dus niet de nadruk op wat je leert, maar meer op hoe je het leert!
Bij het leren op school wordt een veelvoud van cognitieve functies gebruikt. Ook wij doen veel dingen 'zonder dat we erbij nadenken'. Maar ondertussen gebeurt er in ons hoofd heel veel.
Neem bijvoorbeeld een eenvoudige handeling als de tafel dekken. Daar komen heel wat denkvaardigheden bij kijken: wat heb ik dan allemaal nodig, tijdsoriëntatie en plannen (wat komt eerst en wat als laatst op tafel), etiketteren (messen, vorken, borden etc.), nauwkeurig zijn / controle ben ik niets vergeten, heb ik de juiste aantallen gebruikt enz.
Lost u voor zichzelf ook eens de volgende vraag op: wat zijn de verschillen en de overeenkomsten tussen een koelkast en een magnetron?
U heeft in uw hoofd zojuist een scala aan cognitieve vaardigheden ingezet, om tot een antwoord te komen. Deze zijn door leerervaringen in het dagelijks leven ontwikkeld en zijn dus niet aangeboren.
Wij werken dat allemaal razendsnel af in ons hoofd. Cliënten met een beperking kunnen dat niet, of niet zo snel. Kortom we gebruiken onbewust heel wat cognitieve vaardigheden bij ons handelen.
Spelmateriaal
In spelmateriaal zitten veel cognitieve vaardigheden verborgen, waar we ons niet direct bewust van zijn. De cliënt leert spelenderwijs nieuwe vaardigheden aan. Door bewust gekozen spelmateriaal wordt aan een cognitieve vaardigheid van een cliënt gewerkt, welke op dat moment niet voldoende is ontwikkeld.